Litanię narodu polskiego wydano w formie broszurki w 1915r. W okresie walki o niepodległość Polski powyższa modlitwa błagalna była powszechnie odmawiana przez wiernych z prośbą o wstawiennictwo i opiekę nad Ojczyzną. Tekst modlitwy proszącej został uzupełniony 10 lipca 1981r.i następnie wydrukowany w Rzymie do prywatnego odmawiania za zgodą władzy kościelnej. W okresie stanu wojennego Litania narodu polskiego została wydana na powielaczu i była rozprowadzana wśród pielgrzymów. Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie swojego pontyfikatu odmawiał tę modlitwę codziennie. Następnie Litania została 21 lutego 2001r. uzupełniona i wydana w Krakowie do prywatnego odmawiania za zgodą władzy kościelnej. Poniżej zamieszczam fragment Litanii narodu polskiego z tekstu broszurki z 1915 r.

rdo W subie idei

Pokolenie międzywojenne powinno być naszym wzorem

Dzisiaj, w dobie rządów postnomenklaturowych grup prezentujących lumpenproletariacki styl uprawiania polityki i odpowiedzialności za państwo wyrażany myślą ministra Bartłomieja Sienkiewicza:

"ch.... , dupa i kamieni kupa" oraz "polskie państwo praktycznie nie istnieje",

paac w Rudce

Listopad to miesiąc rodzinnych wspomnień. Moja praprababka Tekla służyła jako pokojówka w majątku hrabiów Potockich w Rudce. Urodziwa dziewoja wpadła w oko dworskiemu kowalowi Rutkowskiemu. W tym miejscu wspomnienia są nieco niezrozumiałe. Czy kowalowi zarzucano mezalians, że żenić się chciał ze służką, czy na odwrót.  W każdym razie Tekla wyszła za mąż za Wawrzyńca Grodę z majątku należącego do dóbr rudzkich dworskich Spieszyn. Nieszczęśliwy kowal Rutkowski nie ożenił się był i czekał na swoją umiłowaną, która wszak rychło owdowiała. W tym czasie kowal dorobił się niemałego majątku, o czym za chwilę. Córka Wandy Potockiej nie stawiała już przeszkód związkowi leciwych już gołąbków, którzy uwili gniazdko w Rudce. Praprababka powtórnie jednak owdowiała w okolicach I wojny i odziedziczyła po drugim mężu m.in spory worek złotych carskich rubli. Niestety wieść o tym doszła do miejscowych żydów, czy też oni pilnowali całego dziedzicznego szmoncesu, a było to w okolicach rewolucji i nawały bolszewickiej.

w. Gabriel

Fragment publikacji:

"...Sześciolatek padł ofiarą mordu. Dokładne okoliczności jego śmierci nie są znane. Jedna z wersji mówi, że matka, nie przeczuwając niczego złego, poszła na pole, aby zanieść pracującemu mężowi jedzenie. W tym czasie dzierżawca wsi - Szutko - porwał łatwowiernego chłopca z domu. Gabriel został poddany strasznym torturom. Z powodu upływu krwi dziecko zmarło w wielkich męczarniach. Winowajca, pragnąc ukryć swoje przestępstwo, wyrzucił ciało chłopca na skraju lasu, niedaleko jego rodzinnej wsi - miał nadzieję, że nieboszczyka rozszarpią dzikie zwierzęta. Po 9-ciu dniach od śmierci znaleziono zwłoki chłopca. Mimo upływu czasu na ciele nie zauważono procesów rozkładu. Ciało otaczała sfora psów, która strzegła je przed drapieżnym ptactwem. Gabriela pochowano na cmentarzu nieopodal cerkwi w Zwierkach..."

Przeczytaj całą przejmującą historię Św. Gabriela: www.soborbialystok.pl - zakładka św. Gabriel - żywot

Skan strony internetowej

W mediach: TVP Info i Programie II Polskiego Radia pojawiły się dziwne informacje podawane przez autorów wystawy zorganizowanej w Muzeum Żydów Polskich pt.: "Żyd, Polak, legionista 1914-1920" - o rzekomym patriotyzmie, "o roli w formowaniu Legionów i opowiadaniu się czynem za polską racją stanu".

Taki przekaz jest zaskoczeniem i może budzić zdumienie w odniesieniu do prac historyków czy wspomnień samych Piłsudczyków.

Wybuchła 17 lipca 1936, ale prześladowania Kościoła Katolickiego trwały już wcześniej. Oto lista błogosławionych i świętych męczenników ofiar odium fidei czyli nienawiści do religii.

Ksiądz Józef Aparicio Sanz, José Aparicio Sanz (12 marca 1893 - 29 grudnia 1936  w Picadero de Paterna)

Zginął przygotowany na męczeńską śmierć, którą określił jako największą łaskę, jaką można otrzymać od Boga